سرویس ایران جوان آنلاین: به گفته کارشناسان برداشتهای بیرویه شن و ماسه از کوههای این استان تیشه به ریشه اکوسیستم منطقهای میزند و شرایط زیستی را با بحران مواجه میکند. از همین رو ضروری است متولیان جلوی برداشتهای بیرویه را بگیرند و از این پس هیچ مجوزی بدون در نظر گرفتن عواقب زیست محیطی آن نه تنها در مازندران، بلکه در هیچ استانی صادر نشود.
کوهخواری که فقط ساختمان سازیها و ویلاسازیهای غیرمجاز نیست. کوهخواری به همین مجوزهای رسمی که بدون در نظر گرفتن عواقب آن به صاحبان معادن شن و ماسه داده میشود، هم گفته میشود. همین مجوزهایی که تیشه به ریشه اکوسیستم جاذبههای طبیعی میزند و هر روز هم بر تعداد معدنداران افزوده میشود. این روزها فعالیت بیرویه معادن کوهی شرق مازندران را در نواحی شهرستان نکا تا بهشهر به ویژه در بالادست منطقه تاریخی گوهرتپه میتوان دید. منطقهای که به گفته کارشناسان طی دو دهه گذشته چندین کوه خود را از دست داده و حالا هم چند کوه دیگر شبانه روز طعمه سودجویان شدهاند. برداشتهای بیرویهای که از کوههای جنگلی صورت میگیرد و مهاجرتهای اقلیمی و هجوم آفتها را گسترش داده است و کمربند سبز شمالی را در معرض فشارهای متعدد قرار میدهد. لازم به ذکر است که در بخشی از این اراضی به قدری برداشت سنگ و خاک صورت گرفته که گودالی با عمق حدود ۳۰ تا ۴۰ و در طول حدود هزار متر ایجاد شده است. البته این تمام مشکل نیست و برخی از معادن با پیشروی به حوضه جنگلداری بخشی از جنگل را هم غارت کردند که با حضور جنگلبانان از ادامه پیشرویهایشان باز ماندند.
حذف کوهها یکی پس از دیگری
برداشتهای بیرویه شن و ماسه که از آنها گفته میشود تنها به خسارتهای ظاهری و همسطح شدن کوهها ختم نمیشود و معضلات بیشتری به دنبال آنها ایجاد میشود. برای نمونه به از بین رفتن پوشش گیاهی و جنگلی، به خطر افتادن حیاط گونههای مختلف جانوری، تخریب چشمه سارها، تهدید آبهای زیر زمینی و ایجاد آلودگی صوتی و محیطی میتوان اشاره کرد. در کنار این مشکلات، گرد و غبار ناشی از انفجارهای متعدد و برداشت مصالح، حمل غیر استاندارد شن و ماسه با کامیونهای غیر استاندارد و سرریز شدن این مواد به سطح خیابان و معابرها و از بین رفتن آسفالت، تخریب مراتع و مزارع و سخت کردن شرایط زیست برای ساکنان منطقه هم اضافه میشود. بنابر این کارشناسان معتقدند واگذاری معادن از طریق پیش مطالعه علمی و دقیق، رعایت استانداردها و دریافت استعلام از سازمان حفاظت محیطزیست بسیار حیاتی است و تنها در این صورت میتوان با آینده نگری و حرکت در مسیر قانون از برداشتهای بیرویه و بروز مشکلات جلوگیری کرد. در این راستا یک کارشناس محیطزیست میگوید: «اینگونه برداشتها با تخریب زیستگاه و ایجاد انواع آلودگی حیات وحش منطقه را از بین میبرند به ویژه اینکه برخی از گونههای نادر پرندگان و خزندگان در صخرههای کوههایی که هر از چندگاهی ناپدید میشوند، لانه گزینی دارند.» مهدی کشاورزیان میافزاید: «یکی از مشکلاتی که در رابطه با برداشت معادن کوهی در این منطقه وجود دارد این است که با از بین رفتن کوهها، چالههای عمیقی جای آنها را میگیرد و این فضاها به حال خود رها شده و تبدیل به محل تخلیه انواع پسماندها میشود.» محمد صالحی، یک کارشناس گردشگری هم در ارتباط با فعالیت این معادن میگوید: «مناطق زیبا و گردشگری که میتوانستند به عنوان جاذبه طبیعی معرفی شوند حالا به مناطقی آلوده با چشماندازی نازیبا تبدیل شده است.» لازم به ذکر است که سال گذشته ۱۳ معدن کوهی در فاصله کمتر از ۱۰ کیلومتری در شهر رستمکلا در شهرستان بهشهر وجود داشت که هم اکنون این تعداد به هشت معدن رسیده و این کاهش به معنای ناپدید شدن کوههایی است که برداشت از آنها به اتمام رسیده است. معضلاتی که با حذف پوشش گیاهی و تغییر اکوسیستم منطقه آسیبهای ناشی از بلایایی، چون وقوع سیل را تشدید میکند و رفع تمام این مشکلات و کمک به صنعت گردشگری استان نیازمند توجه جدی متولیان به این موضوع است.